برگ های عَشَقه

تا به امروز نگران این بودیم که شبکه های اجتماعی فقط سکوی عرض اندام سلبریتی های جهانی و ملی است که با تفاخر خود، سبک زندگی پوچی را عالمگیر می کنند؛ نگران این بودیم که شبکه های اجتماعی با مسخ ذهن ها، تبدیل به بازوی موثر فرهنگ سرمایه سالاری در جهان شده است؛ نگران این بودیم که این شبکه های به ظاهر تعاملی، در واقع فریبی است برای تحمیل ساختارمند.

اما امروز خون مظلومان فلسطین از شریان همین شبکه های اجتماعی به داد بشر در حال مرگ رسیده است. این ایثار، هدیه فلسطین است به زمین و زمانه ی بی روح و غفلت زده.

ممکن است خاستگاه همراهی ها با مساله فلسطین در بین مردم دنیا و کشورهای مختلف اندکی تفاوت داشته باشد، اما هرچه در دایره معلوماتم جستجو می کنم من به یاد نمی آورم که تا به حال حرف حقی اینچنین عالم گیر شده باشد؛ شاید شما هم با من همراه باشید که اساسا خاطر بشر چنین چیزی را به یاد نمی آورد.

بگذارید رسما اعلام کنیم که این یک اتفاق بسیار ویژه است؛ بگذارید ارج بنهیم این خیزش وجدان بشر را؛ بگذارید بگوییم که این «انسانی ترین» اتفاق عالمگیر تاریخ بشریت است؛ بگذارید بگوییم این بیداری انسان از جنس خودخواهی اومانیسم (انسان گرایی) مدرن نیست؛ این انسان نگاه اش تمایل به آسمان دارد.

بیایید درب خانه ی ذهن های خفته را بزنیم، که هان ای خفتگان تاریخ، ای ناامیدان؛ ای ترس زدگانِ از قدرت های آلوده؛ دریابید این ویژه ترین همگراییِ زیبایِ آدمیت را.

به هوش باشید... صبح 7 اکتبر(نیمه ی مهر)، سیاهی خواب بود و مست که ضربه آسمان بر او نازل شد؛ سیاهی هنوز از سیلی طوفان تلو تلو می خورد؛ اما به هوش باشید که او بر نمی تابد این بیداری را؛ او هنوز چشم باز نکرده است بر نوع و حجم حادثه، اما استمرار آدمیت جهانی به نفع او نیست؛ به هوش باشید که شر مطلق نیز بی کار نخواهد ماند.

به هوش باشیم و بکوشیم در حفظ این بیداری، بکوشیم در استمرار این شبکه جهانیِ آدمیت و گسترش و تعمیق آن.